Honden

Een pup brengt leven, nieuwsgierigheid en soms ook chaos in huis. Een goede voorbereiding zorgt ervoor dat de eerste weken rustiger verlopen, voor jou en voor het dier.
Kies één vaste plek waar je pup kan slapen en tot rust kan komen. Niet midden in de drukte, maar ook niet volledig afgezonderd. Leg daar een comfortabele mand of bench met een dekentje dat naar het nest ruikt.

Maak je woning veilig. Verwijder giftige planten, sluit elektrische kabels af en berg kleine voorwerpen op die ingeslikt kunnen worden. Gebruik stevige eet- en drinkbakken die niet omvallen. Een goed passend tuigje is beter dan een halsband voor jonge honden die nog leren aan de lijn te lopen.

Stel meteen een dagelijkse routine in met vaste eettijden, korte leermomenten en voldoende rust. Beloon goed gedrag onmiddellijk zodat de pup verband legt tussen actie en beloning.
Laat bij het eerste dierenartsbezoek een vaccinatie- en ontwormingsplan opstellen dat aansluit bij zijn leeftijd en leefomgeving.

Zindelijk worden vraagt tijd en consequentie. Een jonge hond begrijpt niet vanzelf waar hij zijn behoefte mag doen. Breng hem regelmatig naar buiten, vooral na het eten, slapen of spelen. Wanneer het lukt, geef meteen lof of een kleine beloning.

Straf nooit bij een ongelukje. Ruim gewoon rustig op en gebruik schoonmaakmiddelen zonder ammoniak. Die geur herinnert aan urine en werkt verwarrend.
Houd een duidelijk schema aan en vermijd te lange tijd tussen twee uitlaatsessies. Zo leer je de signalen snel herkennen: rondjes lopen, snuffelen of onrustig worden.

’s Nachts heeft een pup nog niet voldoende controle over zijn blaas. Laat hem daarom één keer kort naar buiten gaan. Na enkele weken kan hij het langer ophouden en wordt de training vanzelf routine.

In deze periode leert een pup wat normaal is in de wereld. De ervaringen die hij nu opdoet, bepalen zijn zelfvertrouwen voor de rest van zijn leven.
Laat hem kennismaken met mensen van verschillende leeftijden, verkeer, andere dieren, huisgeluiden en nieuwe omgevingen.

Doe dit in korte, rustige sessies. Te veel prikkels tegelijk maken een jonge hond onzeker. Sluit elk contact positief af en geef hem de kans om zich terug te trekken als hij het even beu is.
Leer hem ook wennen aan aanraking, borstelen, tanden kijken en autoritten. Dat maakt latere verzorging en dierenartsbezoeken veel eenvoudiger.

Jonge honden groeien snel en hun gewrichten zijn nog kwetsbaar. Te veel of te zware beweging kan blijvende schade veroorzaken.
Gebruik een eenvoudige richtlijn: vijf minuten wandelen per maand leeftijd, enkele keren per dag. Een pup van drie maanden mag dus drie wandelingen van vijftien minuten maken.

Laat hem niet springen van meubels of trappen nemen zolang de botten nog niet stevig genoeg zijn. Vermijd gladde vloeren door tapijtlopers te leggen en beperk wild spel met oudere honden.
Beweging blijft belangrijk, maar moet aangepast zijn aan leeftijd en bouw. Korte wandelingen, lichte speelmomenten en mentale uitdaging houden een pup gezond zonder risico op overbelasting.

Alleen leren blijven is een vaardigheid die stapsgewijs moet worden opgebouwd. Honden zijn sociale dieren en vinden het moeilijk als hun verzorger plots verdwijnt.
Begin al vroeg met korte momenten. Laat je pup even in een andere kamer terwijl jij in huis blijft. Kom daarna rustig terug zonder overdreven begroeting.

Verleng de afwezigheid geleidelijk. Vertrek eens een paar minuten uit huis en doe alsof het de normaalste zaak ter wereld is. Zet eventueel een radio op zachte toon en geef een speeltje of kauwbot om hem bezig te houden.

Als je merkt dat hij onrustig wordt, verkort de oefentijd en bouw trager op. Hoe voorspelbaarder je vertrek en terugkomst verlopen, hoe veiliger hij zich voelt. Zo groeit zijn vertrouwen dat alleen zijn niet betekent dat hij verlaten wordt.

Het eerste dierenartsbezoek is een belangrijke stap voor je pup. Tijdens deze afspraak wordt je hond volledig nagekeken: hart, longen, gebit, ogen, oren, huid en groei. Je krijgt ook advies over voeding, gedrag, ontworming, vlooien- en tekenpreventie en het ideale vaccinatieschema.

Breng gerust alle vragen mee die je hebt. Hoe meer informatie we krijgen over zijn gedrag, eetlust, stoelgang en algemene gezondheid, hoe beter we kunnen inschatten of je pup zich normaal ontwikkelt.

Maak van het bezoek een positieve ervaring. Neem wat lekkere beloningen mee en laat je pup rustig wennen aan de geuren, geluiden en de onderzoekstafel. Korte, ontspannen kennismakingen met de praktijk helpen om latere consultaties stressvrij te laten verlopen.

Veel honden raken in paniek bij vuurwerk of onweer. Het harde geluid, de trillingen en de onbekende geur prikkelen hun zintuigen sterk.

Bereid je hond tijdig voor. Creëer een vaste schuilplaats, zoals een kamer met gordijnen dicht en de radio zacht aan. Laat hem daar zelf naartoe gaan wanneer hij wil. Dwing niet.

Begin weken op voorhand met gewenning: speel op lage volume vuurwerkgeluiden af terwijl je iets leuks doet, zoals spelen of snoepjes geven. Zo koppelt hij het geluid aan iets positiefs.

Tijdens vuurwerk blijf je zelf rustig. Negeer angstig gedrag niet, maar bevestig het ook niet. Geef veiligheid, geen medelijden.

Bij ernstige paniek kunnen feromonen, voedingssupplementen of tijdelijke medicatie verlichting brengen. Bespreek dit met je dierenarts.

Een hond met verlatingsangst ervaart intense stress zodra hij alleen is. Typische signalen zijn blaffen, piepen, plassen binnen, of vernieling van spullen.

De oorzaak ligt vaak in te snelle overgang van constant gezelschap naar plots alleen blijven. Bouw daarom stap voor stap op.
Oefen korte vertrekmomenten. Laat hem iets lekkers terwijl je vertrekt, zodat jouw afwezigheid positief wordt geassocieerd.

Houd een vast ritueel aan: jas aan, sleutels nemen, vertrekken, terugkomen zonder poespas. Regelmaat vermindert spanning.

Gebruik eventueel een camera of microfoon om te observeren hoe hij zich gedraagt. Een gedragsspecialist kan helpen om het proces te begeleiden als de angst hardnekkig blijft.

Veel honden worden nerveus bij de dierenarts. Het vreemde ruikt intens, andere dieren wachten, en vaak herinnert de hond zich prikken of behandelingen.

Laat je hond thuis al wennen aan aanraking: open de bek, controleer poten, wrijf over de borst. Beloon rustig gedrag. Maak er een spel van zodat aanraking positief wordt.

Bezoek de praktijk ook eens zonder afspraak, enkel om te wegen of even hallo te zeggen. Zo verdwijnt de associatie “dierenarts = stress”.

Tijdens het consult blijf je zelf kalm. Honden spiegelen de spanning van hun eigenaar. Kalmte en voorspelbaarheid helpen meer dan troosten of sussen.

Grommen is communicatie, geen ongehoorzaamheid. Het is een waarschuwing: “ik voel me onveilig” of “dit is te veel”.
Negeer of bestraf dat signaal niet, want dan leert de hond dat waarschuwen geen zin heeft en kan hij plots bijten zonder aankondiging.

Probeer te begrijpen wat er speelt: pijn, angst, overprikkeling of een conflict met een andere hond. Door het signaal te respecteren en de situatie aan te passen, herwin je vertrouwen.

Grommen is niet het probleem, het negeren ervan wel.

Wat voor mensen onschuldig lijkt, kan voor honden levensgevaarlijk zijn. Chocolade, druiven, rozijnen, noten, uien, knoflook, koffie en alcohol staan bovenaan de lijst.

Zelfs kleine hoeveelheden chocolade kunnen bij kleine honden hartritmestoornissen of toevallen veroorzaken.
Druiven en rozijnen leiden soms tot nierfalen, zelfs in minieme dosis.

Bewaar eten buiten bereik, informeer huisgenoten en leer kinderen dat een hond niet alles mag eten.
Bij vergiftiging bel je onmiddellijk de dierenarts en vermeld je wat en hoeveel de hond gegeten heeft.

Gebruik onze chocoladecalculator om het risico in te schatten en geen tijd te verliezen bij twijfel.

De juiste voeding hangt af van leeftijd, ras, gewicht en gezondheid. Puppies hebben andere voedingsbehoeften dan senioren.
Kies voeding met een duidelijk vermelde eiwitbron, aangepast vetgehalte en beperkte toevoegingen.

Laat je niet misleiden door reclame of modetrends. “Graanvrij” is niet altijd beter; wat telt is balans en verteerbaarheid.
Een dierenarts kan helpen bepalen welke voeding bij jouw hond past en of hij supplementen nodig heeft.

Overgewicht komt veel voor en wordt vaak onderschat. Een hond met te veel vet is sneller moe, heeft meer kans op gewrichtsproblemen en leeft korter.

Voel je de ribben niet meer zonder te duwen, dan weegt hij te zwaar.
Gebruik een maatbeker en geef snacks met mate. Beweging is essentieel, maar het gewicht daalt vooral door juiste voeding.

Een geleidelijke daling van 1 tot 2 procent lichaamsgewicht per week is ideaal. Sneller afvallen is ongezond.
Laat de dierenarts helpen om een voedingsplan op te stellen en het resultaat op te volgen.

Veel honden eten gras. Soms is dat onschuldig, soms een teken van maagirritatie of verveling.
Af en toe een sprietje is geen probleem, maar bij braken of veelvuldig eten is verder onderzoek nodig.

Voorkom dat hij gras eet op plaatsen waar pesticiden of meststoffen gebruikt worden.
Als het gedrag plots verandert, bespreek het bij de volgende controle.

Elke hond heeft beweging nodig, maar niet elke hond evenveel. Actieve rassen vragen langere wandelingen en mentale uitdaging, terwijl rustige gezelschapshonden genoeg hebben aan kortere rondes.

Te weinig beweging leidt tot overgewicht en gedragsproblemen, te veel tot overbelasting.
Kijk naar je hond: als hij niet graag meewandelt of traag wordt, heeft hij rust nodig.

Combineer fysieke met mentale prikkels. Snuffelwandelingen, zoekspelletjes en lichte training houden het brein actief.

Oudere honden of dieren met aanleg kunnen artrose ontwikkelen. Typische signalen zijn stijfheid, moeite met opstaan, minder springen of kreupelheid na rust.

Behandeling richt zich op comfort. Gezond gewicht, aangepaste beweging, pijnstilling en voedingssupplementen maken een groot verschil.
Warm houden, zachte ligplaatsen en regelmatige controle verbeteren de levens

Vaccinaties beschermen tegen ernstige ziektes zoals parvo, hondenziekte, hepatitis en leptospirose. Deze infecties komen nog steeds voor en kunnen dodelijk zijn, vooral bij jonge dieren.
Een goed vaccinatieschema begint al op zes tot acht weken leeftijd en wordt verder opgebouwd met herhalingen op vaste momenten. Daarna volstaat meestal een jaarlijkse of driejarlijkse hervaccinatie, afhankelijk van het type vaccin en de levensstijl van je hond.

Wandel je vaak in bossen, ga je naar het buitenland of komt je hond in contact met andere honden, dan kan extra bescherming nodig zijn, bijvoorbeeld tegen kennelhoest of rabiës.
Laat de dierenarts het vaccinatieschema aanpassen aan jouw hond: niet elke levensstijl vraagt dezelfde bescherming.

Vaccinaties zijn niet alleen bescherming voor je hond, maar ook voor andere dieren en mensen. Sommige ziektes zijn overdraagbaar op mensen (zoönosen), waardoor verantwoord vaccineren ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid is.

Parasieten zijn meer dan vervelend: ze brengen ziektes over en kunnen ook mensen besmetten. Vlooien veroorzaken jeuk en huidproblemen, teken dragen onder meer ziekte van Lyme over, en wormen kunnen maag-darmproblemen of groeiachterstand veroorzaken.

Preventie begint bij regelmaat. Gebruik het hele jaar door een geschikt middel tegen vlooien en teken, aangepast aan de grootte en het gewicht van je hond.
Voor wormen is ontworming minstens vier keer per jaar aanbevolen, maar bij honden die jagen, buiten slapen of rauw vlees eten, kan het vaker nodig zijn.

Controleer je hond regelmatig, zeker na wandelingen in hoog gras of bosrijke gebieden. Verwijder teken zo snel mogelijk met een tekentang.
Gebruik nooit producten van katten bij honden of omgekeerd; sommige stoffen die voor de ene diersoort veilig zijn, kunnen voor de andere dodelijk zijn.

Tandsteen, ontstoken tandvlees en slechte adem zijn veelvoorkomende problemen bij honden. Slechte mondhygiëne veroorzaakt pijn en kan via bacteriën zelfs hart- of nierproblemen veroorzaken.

Poets de tanden van je hond minstens enkele keren per week met een speciale hondentandpasta. Begin er al op jonge leeftijd mee zodat het een gewoonte wordt.
Gebruik geen tandpasta voor mensen: fluoride en schuimmiddelen zijn giftig voor dieren.

Naast poetsen helpen kauwsnacks of tandenborstel-speeltjes, maar ze vervangen het poetsen niet volledig. Laat het gebit jaarlijks controleren bij de dierenarts, zeker bij kleine rassen die sneller tandsteen ontwikkelen.

Een schoon gebit ruikt neutraal, het tandvlees is roze en de tanden glanzen. Slechte adem of bruine aanslag zijn signalen dat er iets mis is.

Een hond laat niet snel merken dat hij pijn heeft. Kleine veranderingen in gedrag of eetlust kunnen al wijzen op iets ernstigs.
Waarschuwingssignalen zijn: plots minder eten of drinken, braken, diarree, kreupelheid, overmatig likken, sloomheid of gedragsveranderingen.

Ga liever te vroeg dan te laat. Vroege diagnose voorkomt langdurig lijden en bespaart vaak kosten op termijn.
Ook preventieve controles zijn belangrijk, zelfs bij gezonde dieren. Een jaarlijks bezoek met klinisch onderzoek, gebitscheck en vaccinatie-update is de basis van goede diergeneeskunde.

Ouder worden gaat vaak geleidelijk. Veel honden blijven actief tot ver in hun seniorjaren, maar hebben wel wat extra zorg nodig.
Let op signalen zoals stijver lopen, minder interesse in spel, moeite met traplopen of vaker plassen. Deze kleine veranderingen wijzen op ouderdomsverschijnselen of beginnende aandoeningen.

Een zachte ligplaats, aangepaste voeding en regelmatige, kortere wandelingen helpen om het lichaam soepel te houden. Vermijd gladde vloeren en zorg dat de drinkbak makkelijk bereikbaar is.
Controleer ook het gewicht: overgewicht verergert gewrichtsproblemen en maakt ademen moeilijker.

Een jaarlijkse seniorcontrole bij de dierenarts is sterk aanbevolen. Tijdens zo’n onderzoek worden hart, gewrichten, bloedwaarden en tanden nagekeken. Zo spoor je problemen vroeg op en kun je tijdig behandelen.

Oudere honden kunnen last krijgen van cognitieve achteruitgang, vergelijkbaar met dementie bij mensen.
Typische signalen zijn verwarring, doelloos rondlopen, ’s nachts wakker worden of vergeten waar de voerbak staat.

Er bestaan supplementen en aangepaste voedingen die de hersenfunctie ondersteunen. Maar even belangrijk zijn structuur en rust: vaste eetmomenten, een herkenbare omgeving en beperkte prikkels.
Verplaats meubels niet onnodig en gebruik nachtlichtjes als je hond ’s nachts onrustig is.

Cognitieve achteruitgang is niet te genezen, maar met een consequente aanpak kun je de levenskwaliteit behouden en onrust verminderen.

De stofwisseling van oudere honden vertraagt, waardoor ze sneller aankomen bij dezelfde hoeveelheid voedsel. Tegelijk vermindert hun behoefte aan vet, maar niet aan eiwitten van hoge kwaliteit.

Kies seniorvoeding met minder calorieën, meer vezels en voldoende omega-3-vetzuren om gewrichten te ondersteunen.
Laat de dierenarts de voeding afstemmen op eventuele aandoeningen zoals nierproblemen, hartziekte of diabetes.

Zorg dat je hond voldoende drinkt en het eten makkelijk kan kauwen. Zachte brokken of lauwe maaltijden kunnen helpen bij gevoelige tanden of verminderde reukzin.

Voeding is meer dan energie; het is ook comfort. Een aangepaste maaltijd maakt het verschil tussen “oud” en “oud maar vitaal”.